Peynir Ekmek

Ölümlüyüz ya
Ondan yazıyorum
Yoksa yazmazdım değil mi?
Aramazdım bulacaklarımı bile bile
Hiç sevmedim senle hiç konuşamamayı
Ölmüşüz gibi
Özlem'in annesi gitti.
Kendi de sessiz, tatsız, kokusuz
Bu kadar selamsız sabahsızlığa
Öfkeye, harbe, kine
Bu kadar ümitsizliğe, beceriksizliğe
Tutmalara, germelere, kasmalara
Taşlamalara, yermelere
Birbirini yemelere ne gerek vardı!
Tozuz toz
Kimsenin kozu kimseyi sermiyor yere
Zamansız zamanlamalarımız birbirine uymadı diye
Aynı rengi görmedik diye
Aynı anda sevmedik diye
Kavgalara tutuştuk
Zevklerimizin tartışılmaz olduğunu unuttuk
Canımdan cansınız hepiniz
"parçalandım ve her bir parçamı ayrı yere bıraktım" çünkü ben
Camdan kalbim murano artık
Hem taş gibi hem berrak
Hem de dolu
Aşık oldum
Yanıldım
Sevdim darıldım
Dediler kodular
Hüzne karıldım
Helva helva tatlandım, damakta dağıldım
Ezildikçe lezzetlendim
Kadın oldum heveslendim
Bildim, öğütlendim
Hepsini sildim, yiğitlendim
Gaza geldim efelendim
Tüm mertlikler erkeğe atfoldu
Suç işlese affoldu
Sinirlendim
Penis kıskançlığı dediler
İyice ateşlendim
Paşalar hakanlar hanımları tüketti
Deli divanlar kurdular
Kadın peşi sıra sürüklendi
Halvete seçilen sevindirik oldu
Temiz bir tükürerek bu işin içine,
Kadın hatırladı kendini
Kendine geldi

Hatırladım,
Hatırlatayım.