Somon

 Bir kadın, gece gülüşlü

Bağrı sert, yalvaç

Uçurum bakışlı

Silik bir yüz

Buruk gardı

Toslaya toslaya nasır başı

Hırslı, kaçışlı

İncecik parmakları

İncecik dudakları

İncecik nefes alışlı

Asker nizamlı

Örtülü bağrı

Gizli saklı yaralı

Güçlü sarp kayalıklı

Aşmak zor

Varmak güç

Ama bir nazar boncuğu

Bir yanaktan öpüş

Saçları savrulur

Havası gelir

Tıp tıp teri

Alnına serilir

Süzülür

Gezinir

Bana kendimi sorgulatır...

Mühim değil

Yandan tebessüm, 

Yeter ki gülsün.