Ben hatırlamıyorum biliyor musunuz?
Bir beş yıl öncesini mesela...
Ben birçok şeyi unutuyorum.
Hayatımda hep aşırı duygusal ve reaktif olduğum için sanırım
belleğim aşırı aşk, aşırı hüzün ve aşırı iç huzurunu bir arada taşıdığı için
anılarımı yakıp yenilerine yer açmayı ya da o klasörleri özelleştirip derinlere yollamayı seçti.
Keşke bir ara biraz hatırlayabilsem...
7 yıl öncesini mesela!
2013 yılbaşı gecesini mesela...
2011 doğum günümü mesela...
ki karanlık kırmızı, tutkulu hastalıklı, yoğun ve ağdalı zamanlar...
Daha hafifim şimdi.
Göz kapayıp açıncaya kadarki süre işte şu an bizim için.
Oysa neler sığdı içine!
Valiz ve bulaşık makinesi yerleştirmekteki ustalığımı
yıllarım için tam anlamıyla söyleyemesem de anlarım için söyleyebilirim.
Derli toplu rutinleri olmayan biri olabilirim
ama rengarenk simlerle dolu bir kavanoz gibiyim.
Karışık ama coşkulu.
Aslında bir adım geriden bakınca sade ve dingin.
2019’da saydam sulara dalacağım,
Falez kayalarında sirenlerle şarkılar söyleyeceğim,
akvaryum koylarındaki hasır şemsiyeler altında yazacağım,
açık mavi göğünden paraşütle atlayıp
balık ağı hamaklarında sallanacağım.
Hayali bile titretiyor.
Bunca distopik medya ürününün yarattığı zihin kirliliği içinde bir mum yakan
Hem ışıldayan, ışıldatan, hem de ısıtanlarla olacağım.
Bizim mumlarımız dibine de ışık verir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder