Nane Limon

I wish songs made some sense
Even so some pain

No feeling
No trembling
No fucking butterfly in my tummy
Hold me mommy

I'm not feeling
No relying
No willing to get used to another
Man of faking honor

I'm truly mine,
On the wrong time.

Tarhana Çorbası II

Yılın en parlak günü
Bereketli, sağlıklı, neşeli, her anı kıymetli
Bir piyano ve tuşları esrarengiz uyumla dalgalanır
Gökyüzü, yedi ceddin sarılır, sarmalanır
Bir esinti, öper dudağının ucuyla yüzünü
Güneşin parmak uçları değdi mi, titretir
Sessizlik, kiminin içindeki yemini salıverir
Bir diken yaprak düşer daldan
Al kokla
Bir yıldız kayar gündüz semada
Görme de şaşma da
Bir kuş tüyü, bir ipek böceği dut yaprağında
Komşu balkonda, hasır örmede
Duvarlar boydan boya makrome
Çiçekleri beyaz, gelin-vulva-orkide
Yeşil ama fil kulağı, paşa kılıcı, kurdele
Bir nefes bin hayat
Kadere kederlenme, her şey hayrına
Tut bir dilek, yaz bembeyaz parşömene
Katla koy iki göğsünün ortasında bir yere
Ada çayı koksun, sandal ağacı
Süt kaynat bir taşımlık, süt koksun
Süt danası burnunu yalasın
Mavi kuş yumurtaları çatlasın
Buda solanları, budan
Kabul olanları, arın, boylan
Çocuklar gülsün, sen demlen
Hopla, zıpla, alevlen, yan, dinlen
Toprak alsın kederi, eritsin, sen yola meylen
Dursa da bedenin olduğu yerde
Ruhun bir gezip gelsin, düşle
Bir mum yak, üçün, yedinin, dokuzun hatırı kalır
Doldur kırıkları çatlakları altın lakeyle
Bak, gör, değerin nasıl katlanır
Bir kırmızı ip bağla parmağına
Eşin olan dişin olan ucuna bağlanır
Şarkı söyle, ama öyle böyle değil, kalbin dilinin ucunda
Dansına gelince, aklı çıkar baştan, yoksa ağırlaşır
Gözlerine bak doğrudan, uzun uzun
Telaşa kapılmadan, aceleye getirmeden
Göz, dilden fazlasını anlatır
Elini koy göğsüne, duy, içindeki nasıl heyecanlıdır
Durmaz, durur mu, hoplar durur yerinde
Karnın da titrerse ara ara, bil yaşıyorsun
İyi yaşıyorsun, hücrelere kodlanır
Seni toprağa, zeytinlere, nesillere hatırlatır
Güzelliğini akıllar almaz, almaya kalksa sığmaz
Sen var ol, denizler bilsin
Bulutlar seni yağsın, tüm eşraf seni solusun
Yavru kedi, salyangoz seni içsin
Yer de sen ol, gök de, su da sen ol, kor da.
Ana da sen, baba da
Toy da sen ol, bilge de
Ak, er geç varırsın nasılsa
Gideceğin yerlere.

Yulaf

Belki de yazmalıyım.
Belki de yazı insanlığı iyileştirir, sözcükler hastalıklara sebebiyet verdiği gibi
antivenom olup "I've never known where I fit" cümlesinin sıhhatine kavuştuğu bir nötre ulaştırabilir.
Aslında affetmedim.
Aidiyetten bahsediyorduk, hıh şaşırdım.
Ben TEK BİR/BİR TEK köke, şehre, ülkeye, gruba, yöreye, kitleye, yere, yola, göğe, bir kimseye, gene, söze, dile, dine, kuruma kuru kuruya ait hissedemiyorken tutmuş benim ol diyor ses.
Ben benim bile değilim.
Kimseninim.
Bul bunun içindeki seninim'i al senin olsun.
Senin kiminim?
Bak gördün mü, değilim işte.
Gel havadan sudan topraktan ateşten yaradılışdan söz edelim.
Ya da söz etmeyelim.
Tamam, söz, etmeyelim.
Yemiyelim birbirimizi sonra.
İtişip kakışmayalım.
Soyunup dökünelim.
Sevişip sarışalım.
Doyurup yatışalım.
Sonra...
Sonrası iyilik güzellik demiş Süreya.

Kombucha ve Koko

Çok geldin
Mide bulandı
Karın kırampı
Kalp sıpazmı
Hayallerimin
Donald Trump'ı

Tarhana Çorbası

Görelilik Yasası
Vermeyenin karası
Verenin tasası
Düğün isteyenin
Başına darısı
Bunlar neyin savaşı
Açık dilek kapısı
Dolunay yarası
Retro müptelası
Kimine sarısı
Kimin yavruağzı
Kiminin dili simsiyah
Kalbi kıpkırmızı
Şifası kendinden
Aşk çık yörüngemden
Acısı ateş
Pahası nefes
Dahası kafes
Geçmem kendimden

Bir kekiğine bin yayla
Bir sözüne bin göz
Bir gülüşe bin tövbe
Yakarım, akıl kör.