Karışık Tost

Anne Frank'in günlüğünü üç haftada zorlanarak ağlayarak okuduğunda
babası kızını hiç tanımadığını söylemişti..
Korktuğum şey
Virginia Woolf gibi birçok farklı hayatı deneyimlemiş olan kadınların - o kadınlardan biri olarak-
Tehdit edilmesi.
Bu hayatın ve erkek egemen bu dünyanın, kadının özgürlüğüne
çirkin ve faşist bir şekilde koca botlarla basması yüksek olasılığı canımı sıkmıyor değil.
Sevişmek ve çıplaklıktan utanan insanlar, aklındaki ve kalbindekini
şeffafça bilen ve paylaşabilen, sevebilen ve anı anda yaşayabileni anlaması kolay değil elbette.
Suçlamayı bile beceremediğim bu yüzeysellik,
şantajdan vazgeçmeyen bir zihin entrikasıydı.
Tüm bunların arasından sıyrılıp şükrediyorum
Aynı anda birden çok duyguyu yaşamanın etkilerini görecektim.
Tepkimeye giren ve kazanan element, tüm yanlışları götüren doğru, diğerlerini yutan sıfır kaideyi bozuyor, kuralları yeniden yazabiliyordu.
Herkes "tencere dibin kara seninki benden kara" idi, herkes masumdu.
Gözyaşlarımızın tadı aynıydı.
Gerisi anlamak ve sessizce kendi yoluna devam etmek ve karşılaştıklarının yolunu kesmemekti.
Anne'in dediği gibi:
"I know what I want, I have a goal,
I have opinions, a religion and love.
If only I can be myself, I'll be satisfied." (11 April 1944)
"We still love life, we haven't yet forgotten the voice of nature,
and we keep hoping, hoping for... everything." (26 May 1944)
"We're all searching for happiness;
we're all leading lives which are different and yet the same." (6 July 1944)
Saygı, hoşgörü ve özgürlük...

Çilek Reçeli

Gecikebilirdim
Tam vaktinde geldim
"Havada kaldı hep yaşananlar" denebilirdi
Herkesin molaya ihtiyacı vardı
Herkesin sevilmeye, şefkate...
"Benimkiler suda kaldı, suda kalsın, suyla aksın."
Yolumu şekillendiren herkese teşekkür ederim.
Yoluma girdim, her şey yoluna girdi, yolunda.
Yanlış anlamayın, özde aşkım ben, aşk kaynağıyım, arayışım hep aşk.
Bulamayınca zorla hiçbir tine hiçbir tene iz bırakmamaya özen göstermeye çabalarım.
Kendiminkilere de...
Nezaketle, sükunetle, teşekkürle, tefekkürle ve tevekkülle...
Hem şüpheci ve deneysel
Hem gerçekçi ve tutkuyla köklü, bağlı
Bir bedenin enerjisi, bir de ruh zihin kalp ve beden bütününün var olan bileşkesinin aurası...
İkincisini yakalayınca nasıl bırakırım?
Nasıl bırakırsın?
Nasıl bırakılır?
Hesaplar şaşabilir, bir sabah uyanılır, bir de bakılır tüm parçalar yerli yerine oturmuş, herkes birbirine hizmet etmiş, su akmış yolunu bulmuş, şeytan pabucu ters giymiş, aşk başa gelmiş, iş başa düşmüş.
O vakit, sahip çıkmaktan korumaktan başkası kendine aşka ve var oluşa ihanet olacağından eski derinden sıyrılır, yenidenine sarılırsın.
Bayramın kutlu olsun.

Tarçınlı ananaslı limelı romlu kokteyl

Aşk telaffuz edilmeden yaşanınca olmuyor

Sanki "bir şey yok merak etmeyin beni" der gibi

İlişkiyle karıştırma

Aşkım diyene tutunma

O an bil

Tanı aşkı

O an sarıl ve bırak

Sarılsın ve bıraksın

Gün geçer

An gelir

Bir tel kirpiğinin gülüşüne takılır sallanır

Çok özlemişim diye itiraf edersin

De iş işten aşk aşktan geçer.

Ya da belki de sen bir şey biliyormuşsun da sakalsız da olsan söz geçirmişsin kendine olur. 

Boşver diyemem. 

Parası neyse ver. 

Git gör. 

Aşkın güçlü duracağım derken zavallılaştığı, özden bedene büründüğü yazıklığı gör.

Sevmiştin. 

Yol sürer. 

Yolu gör. 

Saçını ör,  tenini dövdür. 

Sanat böyle yaratılır. 

Sen sadece doğmadın, sen eser oldun.